Rozpoczął się III Kongres Eucharystyczny. 'Bóg jest obecny w Najświętszym Sakramencie'

9 czerwca 2022

W Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana rozpoczął się III Kongres Eucharystyczny Diecezji Kieleckiej. Mszę Świętą w bazylice katedralnej odprawili ks. Marian Janus, proboszcz parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika i ks. Jerzy Marcinkowski, proboszcz parafii Chrystusa Króla.

Przypomnijmy, że w ramach kongresu proboszczowie poszczególnych kieleckich parafii będą codziennie odprawiali Eucharystię przy ołtarzu Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej. We wtorek, 9 czerwca Najświętszej Ofierze przewodniczył ks. Marian Janus.

– Przez wszystkie dni trwania kongresu modlimy się w intencjach owoców kongresu – o pogłębienie naszej duchowości eucharystycznej, wiary i rozmiłowanie w Eucharystii –mówił w słowie wprowadzającym do Mszy Świętej Kapłan.

Homilię wygłosił ks. Jerzy Marcinkowski.

– Bóg jest obecny w Najświętszym Sakramencie. Każda Eucharystia to Ofiara Jezusa, który przychodzi na świat, aby nas umocnić. W czasie każdej Eucharystii Bóg przychodzi do nas. Takie jest także przesłanie kongresu – obecność Boga w naszej codzienności. Jezus ofiaruje nam swoje życie. Jest to zaproszenie, abyśmy się nie bali również ofiarować mu swojego życia – tłumaczył ks. Jerzy Marcinkowski. Mszę Świętą koncelebrował ks. Grzegorz Stachura, wikariusz parafii katedralnej.

Posłuchaj całej homilii: http://www.emkielce.pl/kosciol/rozpoczal-sie-iii-kongres-eucharystyczny-bog-jest-obecny-w-najswietszym-sakramencie

Michał Łosiak

_______________________________________________________

IDĘ NA MSZĘ ŚWIĘTĄ. TO ZNACZY…

 

Rozradowani Izraelici śpiewali:

Uradowałem się, gdy mi powiedziano:
«Pójdziemy do domu Pana! 

Już stoją nasze stopy w twoich bramach, Jeruzalem» (Ps 122, 1)

Męczennicy z Abiteny (304 r.), gdy ich sądzono i skazywano na śmierć za to, że uczestniczyli w Najświętszej Eucharystii pomimo cesarskiego zakazu, mówili: „Nie możemy żyć bez Eucharystii”. My też jako chrześcijanie, katolicy bez Eucharystii żyć nie możemy. Oni wiedzieli, że Eucharystia to źródło życia, źródło sensu i mocy życia, zawierające w sobie Chrystusową Ofiarę naszego Odkupienia. Nie iść na Mszę św. to znaczy pozbawić się życia, jego źródła.

Na Mszę św. idziemy do kościoła, a więc wchodzimy do Wieczernika i na Kalwarię, by sprawować Pamiątkę Pana, nie tylko odwołując się do przeszłości, bo Pamiątkę swojej Męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystus w Eucharystii uobecnia, aktualizuje. Trzeba więc dobrze wejść na Eucharystię, tzn. ze świadomością tego gdzie idę, do Kogo i w jakim celu. Uczy nas Kościół:

„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił Eucharystyczną Ofiarą Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały” (Kl 47).

W progu świątyni, przypominamy sobie, kim jesteśmy zanurzając rękę w wodzie święconej i żegnając się nią w imię Trójcy Przenajświętszej. Przypominamy sobie chrzest i otwarcie naszej drogi na Eucharystię. Od chrztu podążamy na Eucharystię jako Boże dzieci. Nie wystarczą otwarte drzwi kościoła. Potrzeba jeszcze otwartego serca, otwartości całej naszej osoby. U wejścia do naszego kościoła, wieczernika, żegnając się wodą święconą wchodzimy w świętą przestrzeń liturgii, otwierając swojego ducha, bo chcemy stanąć świadomie przed Obliczem Boga. Jezus nas zapewnił, że „gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni się w imię moje tam i Ja jestem pośród nich” (Mt 18, 20). Jest to Kościół, wspólnota zbierająca się przez Chrystusa i imię Chrystusa na sprawowanie najważniejszego wydarzenia w dziejach świata.

Msza św. rozpoczyna się od pieśni na wejście. Podczas gdy trwa śpiew, przez kościół do prezbiterium przechodzi procesja: kapłan, który uobecnia Chrystusa, jako Głowę Kościoła, naszego zgromadzenia i Najwyższego i Wiecznego Kapłana składającego ofiarę w ręce Ojca, oraz ministranci, pełniący różne funkcje. W ten sposób Chrystus nadchodzi i staje pośrodku swego ludu. Niesiona zaś księga Ewangelii oznacza, że Chrystus przybywa do nas wraz ze swym słowem.

Oto idziemy na spotkanie Pana. Śpiewamy, a więc wyrażamy w ten sposób naszą radosną wiarę w Chrystusa, który włącza nas w swoją Ofiarę i zaprasza na Ucztę. 

Ks. Tomasz Rusiecki

 

Żadne kłamstwo nie doczeka starości.

Sofokles

Bazylika katedralna

Poznaj obecne i historyczne fakty

Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej

Blisko 500 lat tradycji

Historia obrazu

Patronka Miasta

Kult Matki Bożej

Prośby i podziękowania


Używamy plików cookies Ta witryna korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności i plików Cookies .
Korzystanie z niniejszej witryny internetowej bez zmiany ustawień jest równoznaczne ze zgodą użytkownika na stosowanie plików Cookies. Zrozumiałem i akceptuję.
168 0.086343050003052