Dnia 4 października 2020 r. w 88 roku życia i 64 roku kapłaństwa
zmarł
Ś†p. Ks. Infułat prof. dr hab. STANISŁAW CZERWIK
wieloletni wykładowca liturgiki i były Rektor WSD w Kielcach.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się
w sobotę, 10 października 2020 r.
Godz. 10.00 – Czuwanie modlitewne przy trumnie Zmarłego w kościele seminaryjnym Trójcy Świętej w Kielcach.
Godz. 10.30 – Różaniec prowadzony przez Wspólnotę Seminaryjną.
Godz. 11.10 – Modlitwa: Stacja w domu zmarłego – przewodniczył Ksiądz Biskup Marian Florczyk.
Godz. 11.15 – Procesja do Katedry i Koronka do Bożego Miłosierdzia.
Godz. 12.00 – Msza Święta pogrzebowa pod przewodnictwem Biskupa Kieleckiego Jana Piotrowskiego.
Ciało Zmarłego zostanie złożone na Cmentarzu Starym w Kielcach.
– "Gdyby istniał kraj nazywający się Boska Liturgia, to byłby on jego najznamienitszym i pierwszym obywatelem" – mówił biskup kielecki Jan Piotrowski podczas uroczystości pogrzebowych ks. prof. Stanisława Czerwika w kieleckiej katedrze. Były rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach został pochowany na Cmentarzu Starym w Kielcach.
_____________________
Ks. Infułat prof. dr hab. Stanisław Czerwik urodził się 13 maja 1933 r. w parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie i tam został ochrzczony. Po ukończeniu Liceum Św. Stanisława Kostki wstąpił do Seminarium w Kielcach. Święcenia prezbiteratu otrzymał 15 czerwca 1957 r. Rok później rozpoczął studia z teologii dogmatycznej i liturgiki w Rzymie, ukończone w 1963 r. W tym czasie był świadkiem ważnych i wielkich wydarzeń w historii Kościoła – pogrzebu Piusa XII, koronacji Jana XXIII, rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II i pogrzebu Jana XXIII.
Po powrocie do diecezji przez prawie pół wieku wykładał liturgikę w WSD w Kielcach. Był również wykładowcą w Instytucie Liturgicznym w Krakowie oraz w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecny UKSW), gdzie w 1981 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego teologii.
W 1982 r. został mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i funkcję tę sprawował przez 12 lat. Zostawszy rektorem, zrezygnował z pracy na uczelni w Warszawie, poświęcając się kierowaniu Seminarium oraz pracy wychowawczej i dydaktycznej.
Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat liturgii. W 1999 r. uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w Kościele w Polsce i w Kościele powszechnym. Był m. in. członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Seminarium Duchownych, przewodniczącym Komisji Przygotowawczej ds. Liturgii Drugiego Polskiego Synodu Plenarnego, konsultorem Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Położył wybitne zasługi jako wykładowca kilku pokoleń duchowieństwa i świeckich teologów, zwłaszcza liturgistów. Z jego nazwiskiem na zawsze pozostanie związane wprowadzanie II Soboru Watykańskiego w zakresie reformy liturgii w naszym kraju i w naszej diecezji. Jest tłumaczem większości posoborowych ksiąg liturgicznych, m. in. Mszału Rzymskiego, preces w Liturgii Godzin, Księgi Błogosławieństw i wielu innych.
Władze diecezjalne odznaczyły go godnością kanonika Kapituły Katedralnej Kieleckiej; był prałatem Jego Świątobliwości, a w 2000 r. otrzymał od Jana Pawła II odznaczenie Protonotariusza Apostolskiego supra numerum (infułata).
W 2013 r. otrzymał godność doktora honoris causa Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Prawie do końca swych długich lat prowadził własną pracę naukową w swoim seminaryjnym mieszkaniu, które było jakby specjalną, niezwykłą katedrą. Siedząc przy biurku, pisał z benedyktyńskim pietyzmem, dokładnością i wytrwałością, tak że nikt po nim nie musiał ani nie ośmielał się czegokolwiek poprawiać. Dla bardzo wielu wykładowców i studentów liturgiki, może nawet dla wszystkich, stał się wielkim autorytetem i niekwestionowanym punktem odniesienia.
We wrześniu 2019 r., coraz bardziej schorowany, przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Kielcach, mając nadzieję, że wróci jeszcze do swego mieszkania i do pracy.
W osobie Śp. Ks. Rektora Stanisława Czerwika Wyższe Seminarium Duchowne traci jedną z największych postaci w swojej historii. On sam, gdy piszemy o Nim te słowa w dniu Jego śmierci, prawdopodobnie nie pozwoliłby ich opublikować. Patrzył na świat, widząc jego marność, tak różną od wszelkich próżności. Gdy więc dziś – tuż po Jego śmierci – próbujemy w pośpiechu znaleźć słowa, którymi On sam chciałby podsumować swe życie, mogą to być słowa św. Pawła: Praeterit enim figura huius mundi – przemija bowiem postać tego świata (1 Kor 7,31).
Żegnając Go na ziemi, prosimy, aby Pan pozwolił Mu uczestniczyć w liturgii niebiańskiej, której przedsmak daje ziemska liturgia (Konst. o Liturgii, 8).
Pogrążeni w smutku i żałobie
Rektor i Wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego
w Kielcach
Relacja Radio eM Kielce: http://em.kielce.pl/kosciol/pozegnalismy-ks-stanislawa-czerwika
