Najświętszej Ofierze przewodniczył biskup Jan Piotrowski, zaś koncelebrowali ją biskupi pomocniczy diecezji kieleckiej oraz biskup siedlecki Kazimierz Gurda.

W swojej homilii pasterz naszej diecezji zwrócił uwagę na ważną rolę, jaką w życiu zmarłego odegrała stolica województwa świętokrzyskiego.

– Wyjątkowo długie, bo 98-letnie, życie księdza prałata Edwarda Chata zakończyło się w roku jubileuszowym 850-lecia naszej katedry. Jest to znakiem, który należy odczytać w perspektywie wiary i wydarzeń z życia naszego zmarłego czcigodnego współbrata. Postać księdza Edwarda na dobre wpisała się w rzeczywisty i duchowy pejzaż diecezji kieleckiej i samego miasta, gdzie od czasów nauki w męskim Liceum im. św. Stanisława Kostki, z przerwami na studia, Kielce stały się jego domem – przypomniał pasterz naszej diecezji i porównał zmarłego kapłana do ewangelicznego Symeona.

–  Jego sędziwy wiek przypomina nam postać starca Symeona z Ewangelii według świętego Łukasza, kiedy ten napełniony Duchem Świętym przybył do Świątyni Jerozolimskiej, aby tam spotkać Kogoś, za Kim od lat gorąco tęskniło jego serce. Spotkać Jezusa narodzonego w Betlejem, swojego Pana i Odkupiciela. Znając kantyk starca Symeona, wiemy, jak był wdzięczny Bogu za to, co dla niego uczynił. A po spotkaniu w Jerozolimie był gotowy, aby odejść z tego świata. Już nic go nie zatrzymywało, naprawdę nic – tłumaczył biskup kielecki i wspominając życiorys najstarszego kapłana diecezji kieleckiej zauważył, że najważniejsza jest modlitwa za duszę księdza Edwarda Chata.

– Zacny księże prałacie, wybacz, że nie powiem wszystkiego o tobie, ponieważ wszystkiego nie wiem, ale wiem, że nie czekasz na pochwały i listę życiowych dokonań, ale jedynie na naszą modlitewną pamięć, a tę wszyscy jesteśmy tobie szczególnie dłużni.

Posłuchaj homliii: https://emkielce.pl/kosciol/pozegnalismy-ksiedza-edwarda-chata