"Kościół czerpie duchową moc dla wypełniania swojej misji z nieustannego uobecniania w Eucharystii ofiary Krzyża i z Komunii z Ciałem i Krwią Chrystusa." (JPII, EE 22)
godz. 9.oo; 18.oo Msza św. z odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich
Mówiąc słowo Kościół pierwszym skojarzeniem widzimy w myśli budynek. W tym roku 850-lecia konsekracji tej świątyni z szacunkiem patrzymy na te mury. Istotą jednak Kościoła nie są jego przejawy materialne ale duchowe, które tym materialnym nadają sens i znaczenie. W Kościele nie chodzi o instytucję lecz o wspólnotę. Siłą, która to tworzy jest miłość wzajemna. "Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna." (J 15,9-11)
Drugim ważnym słowem, które dziś mówimy jest: dom. I tutaj pierwsze skojarzenie będzie z budynkiem, a istotą jest mieszkająca w nim rodzina. Duchowa i naturalna wspólnota, która jest drogą do spełnienia, szczęścia i świętości. Tym, co daje siły do tego rozwoju jest czerpanie sił od Boga, modlitwa; szczególnie Eucharystia - źródło siły dla rodziny.
godz. 11.oo Msza św. z sakramentem namaszczenia chorych
Kościół towarzyszy wiernym przez całe życie w sakramentach. Na słabości ciała ludzkiego, podeszły wiek otrzymujemy ze skarbów wspólnoty Ludu Bożego sakrament namaszczenia chorych. Ono umacnia do męznego przeżywania cierpień i trudności, podnosi na duchu. Jednoczy też z Chrystusem, który nie tylko poucza nas ale przez cierpienie, ból aż po śmierć przeszedł pierwszy drogę zbawienia. A Jego zmartwychwstanie, które pokonało śmierć, daje Mu klucz do interpretowania naszego cierpienia. Ufne ofiarowanie Bogu cierpień, chorób, trudności przez złączenie z krzyżem Pana Jezusa wyjednuje nam łaski.
"Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, * wszechmogący, wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynienie, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On chciał, aby na wieki trwała pamiątka * zbawczej ofiary Krzyża, * dlatego spożywając z Apostołami ostatnią wieczerzę *oddał się jako Baranek bez skazy * na doskonałą i miłą Tobie ofiarę uwielbienia. * W tym wielkim Sakramencie *posilasz i uświęcasz swoich wiernych, * aby ludzi mieszkających na jednej ziemi oświecała jedna wiara i łączyła jedna miłość. * Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, * abyśmy przeniknięci Twoją łaską * stawali się podobni do Chrystusa, naszego niebieskiego wzoru.
Dlatego niebo i ziemia z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, * razem z nimi wołając:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. *Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na wysokości."
(Mszał Rzymski, 2 prefacja o Eucharystii)
