Słowo Biskupa Kieleckiego

27 lutego 2022

 

Słowo Biskupa Kieleckiego zapowiadające

Trzeci Kongres Eucharystyczny Diecezji Kieleckiej 2022

„Mocą Chrystusa Eucharystycznego jesteś świadkiem wiary”

 

Drodzy Diecezjanie wraz ze swoimi Duszpasterzami!

Każde ludzkie życie jest nieustannym, a często nawet samotnym, wędrowaniem. Jednak wpisujące się w nie życie ludzi ochrzczonych nie jest samotnym wędrowaniem, ponieważ Jezus, nasz Pan i Odkupiciel, jest z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata (por. Mt 28, 20).

Doświadczali tego uczniowie na drodze do Emaus, kiedy po zmartwychwstaniu Pana przeżywali swoje rozterki zdominowane wątpliwościami i brakiem nadziei. Wtedy też powtarzali z bólem: „A myśmy się spodziewali…” (Łk 24, 21). To, co wydarzyło się na drodze do Emaus swoje początki miało już w publicznej działalności Pana Jezusa, kiedy na pustkowiu nakarmił zgłodniałe rzesze swoich słuchaczy, co wywołało wielki podziw wobec osoby Proroka z Nazaretu (zob. J 6, 1-14). Jednocześnie zapowiedź innego pokarmu, nowego chleba, który daje życie wieczne, a jest nim Jezus Chleb Życia, wywołało szemranie ludu oraz niezrozumienie. „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 54-56). Te słowa dla wielu tam obecnych nie miały już żadnego znaczenia, wręcz stały się powodem pogardy dla Jezusa, i od tego czasu wielu Go opuściło i nie poszło za Nim (por. J 6, 66).

Pan Jezus w swojej misji Odkupiciela człowieka nigdy nie zrezygnował, aby być Chlebem Życia. Tej prawdy uczy nas Wieczernik, gdzie Pan Jezus w obecności swoich uczniów ustanowił Eucharystię: „Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana»” (J 21, 19-20). 

Bracia i siostry!

Od tej pory Eucharystia stała się sercem życia wspólnoty Kościoła. Jej pierwsi uczniowie - jak czytamy w Dziejach Apostolskich - trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach (por. Dz 2, 42).

Jeśli Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, to nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia. Nie jest on ograniczony do przeszłości, skoro to, kim Chrystus jest, to, co uczynił i co wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej, przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne. Gdy więc Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę śmierci i zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne i dokonuje się dzieło naszego Odkupienia (por. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 11).

Nauczanie Kościoła o Eucharystii jest niezwykle bogate, i jak ufam, będzie ono obficie wybrzmiewać w czasie przegotowania do Trzeciego Kongresu Eucharystycznego Diecezji Kieleckiej, jaki będziemy przeżywać pod hasłem: „Mocą Chrystusa Eucharystycznego jesteś świadkiem wiary”.

Taką prawdę podaje Katechizm Kościoła Katolickiego, że Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej bowiem Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha. Eucharystia oznacza i urzeczywistnia komunię życia z Bogiem i jedność Ludu Bożego, przez które Kościół jest sobą. Jest ona szczytem działania, przez które Bóg w Chrystusie uświęca świat, a równocześnie szczytem kultu, jaki ludzie w Duchu Świętym oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu (por. KKK 1324-1325).

Drodzy wierni i bracia kapłani!

Kończący się trzyletni cykl duszpasterski Kościoła w Polsce poświęcony Eucharystii wyznacza nam dynamiczną misję. Jesteśmy bowiem posłani w pokoju Chrystusa. Natomiast nasze uczestnictwo w każdej Mszy św. kończy się posłaniem, abyśmy nieśli Chrystusa naszym braciom i siostrom.

Osobista łączność - jak podkreśla Ojciec Święty Benedykt XVI - jaką wierny nawiązuje z Jezusem obecnym w Eucharystii, zawsze odsyła go ponownie do wspólnoty kościelnej i uświadamia mu jego przynależność do Ciała Chrystusa. Dlatego nie tylko poszczególni wierni mają znajdować czas na przebywanie na modlitwie przed sakramentem Ołtarza, ale jest to zadanie całych parafii i różnych grup kościelnych, by praktykowały wspólnotową adorację. Jednocześnie swoją wartość zachowują inne istniejące formy pobożności eucharystycznej. Chodzi o procesje eucharystyczne, a szczególnie o procesję w uroczystość Bożego Ciała, pobożną praktykę nabożeństwa czterdziestogodzinnego, kongresy eucharystyczne lokalne, narodowe i międzynarodowe oraz inne inicjatywy. Takie bowiem formy pobożności, dostosowane do współczesności i do różnych okoliczności, zasługują na praktykowanie również dzisiaj (por. Benedykt XVI, Sacramentum caritatis, 68).

Bądźmy świadkami Jezusa Eucharystycznego!

Nasza diecezja kielecka w swojej historii od 1805 roku przeżyła jak dotąd dwa kongresy diecezjalne. Pierwszy z nich miał miejsce w Jędrzejowie w 1934 r., drugi zaś poprzedził wizytę apostolską Ojca Świętego Jana Pawła II w Kielcach w 1988 r. Jednak prawdziwe życie eucharystyczne Kościoła kieleckiego, to codzienna Eucharystia w naszych kościołach parafialnych, kaplicach szpitalnych i zakonnych, a także w domach rekolekcyjnych, Domach Pomocy Społecznej czy nawet w Areszcie Śledczym.

Proszę was, niech każda świątynia parafialna zamienia się w Wieczernik, a nasze częstsze zjednoczenie z Jezusem w Komunii świętej uczyni nas świadkami Jego odkupieńczej miłości. Proszę was gorąco, bracia kapłani, o eucharystyczne przepowiadanie i przygotowanie wiernych do tego wydarzenia, szczególnie przez sakrament pokuty i pojednania, adorację Najświętszego Sakramentu i pełne troski prowadzenie dzieci do Pierwszej Komunii świętej.

Niech tegoroczna uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa będzie „Statio Orbis”, a więc głównym świętem Trzeciego Kongresu Eucharystycznego w naszej diecezji. Niech Jezus obecny w Najświętszym Sakramencie idzie w procesjach przez nasze wioski i miasta, niech ożywia wiarę zdrowych, umacnia chorych i cierpiących, daje nadzieję wątpiącym i niech będzie przez nas coraz bardziej kochany w małżeństwach i rodzinach, szkołach i urzędach, plebaniach i domach zakonnych oraz w każdym ludzkim sercu, które bije w Kościele kieleckim. Amen.

   Wasz Biskup

† Jan Piotrowski

 

Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty!Nawróćcie się do Pana , waszego Boga!

Jl 2,13 ab

Bazylika katedralna

Poznaj obecne i historyczne fakty

Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej

Blisko 500 lat tradycji

Historia obrazu

Patronka Miasta

Kult Matki Bożej

Prośby i podziękowania


Używamy plików cookies Ta witryna korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności i plików Cookies .
Korzystanie z niniejszej witryny internetowej bez zmiany ustawień jest równoznaczne ze zgodą użytkownika na stosowanie plików Cookies. Zrozumiałem i akceptuję.
168 0.075605154037476