12 maja 2022 r. w wieku 86 lat odeszła do wieczności nasza Droga Czcicielka Niepokalanej. Śp. Zofia odeszła tak cicho, spokojnie…
Przez ostatnie 2 lata po przebytym covidzie, obciążona innymi chorobami była przykuta do łóżka. Z dnia na dzień opuszczały ją siły i coraz więcej cierpiała. Nie narzekała jednak, ale łączyła swoje cierpienie z cierpieniem Jezusa, ofiarowując je w pewnej intencji. Cieszyła się, kiedy przychodził do niej kapłan z Komunią Świętą.
Najbliższa Rodzina cały czas otaczała ją ciepłem, miłością, troskliwą opieką i żarliwą modlitwą. I tak śp. Zofia dojrzewała do nieba.
Można powiedzieć, że śp. Zofia nie zmarnowała czasu ziemskiej pielgrzymki. Stanęła przed Bogiem z rękami pełnymi dobrych czynów.
Może to zbieg okoliczności: urodziła się 14 maja 1936r. w Suchedniowie i odeszła do Pana przed rocznicą swoich Urodzin i Imienin. Jak wspomina Rodzina, Zosia urodziła się w maju – w miesiącu maryjnym i zmarła w maju, może dlatego była wielką czcicielką Matki Bożej i swoim przykładem wszystkich prowadziła: PRZEZ MARYJĘ DO JEZUSA!
Jaką była śp. Zofia? Już w młodym wieku odznaczała się pogodą ducha, dobrocią, wrażliwością na krzywdę ludzką; zawsze zabiegała o pokój i zgodę w rodzinie, w sąsiedztwie…
W latach 50 – tych po ukończeniu szkoły średniej rozpoczęła pracę, a w 1961r. założyła rodzinę z Feliksem Orkiszem. Przeżyli razem 51 lat dziękując Bogu za każdy dzień.
Bóg obdarował ich dwójką dzieci (córką Urszulą i synem Dariuszem). Później cieszyła się też i tak bardzo kochała całą piątkę wnuków i dwójkę prawnuków. Była dumna ze swojej rodziny.
Zamieszkali na terenie parafii katedralnej. Śp. Zofia, mimo pracy zawodowej, wychowywania dzieci, angażowała się w życie parafialne kościoła. Należała m. in. do Akcji Charytatywnej, niosła pomoc potrzebującym i starszym osobom. Zawsze pogodna, uśmiechnięta, uczynna, rozmodlona, świeciła przykładem dobroci, gościnności i służby dla innych. Za życie wiarą i za przykład pięknej, chrześcijańskiej Rodziny, Ks. Biskup Kazimierz Ryczan odznaczył Zofię i Feliksa medalem za zasługi dla Diecezji Kieleckiej.
Wspomnę o jej pięknej służbie dla Maryi. Kiedy, przed 25 – laty na Świętokrzyskiej Ziemi rodził się Apostolat Maryjny przy Sercu Pani Łaskawej Kieleckiej, śp. Zofia pierwsza stanęła w jego szeregach, odpowiadając Maryi „ TAK”!
Przez ponad 10 lat pełniła obowiązki Przewodniczącej Apostolatu Maryjnego – Stowarzyszenia Cudownego Medalika. Należała do Rady Diecezjalnej Apostolatu Maryjnego. Już w 2003r. w Bazylice Katedralnej złożyła na Ołtarzu Oświadczenie o całkowitym poświęceniu się Jezusowi przez Maryję.
APOSTOLAT – to była jej druga Rodzina. Bardzo mocno go ukochała. Wiernie wypełniała zadania i obowiązki ucznia Maryi. Uczestniczyła w zjazdach, spotkaniach, rekolekcjach… Razem z Mężem uczestniczyła w licznych pielgrzymkach Apostolatu Maryjnego i Radia Maryja ( m.in. do Lourdes, do Częstochowy i wielu innych sanktuariów).
Jaka była śp. Zofia? Zawsze obowiązkowa, odpowiedzialna, uczynna, pracowita, rozmodlona, radosna, pełna poczucia humoru , miłości Boga i bliźniego. Była gorliwą apostołką, a przede wszystkim najukochańszą i najlepszą Żoną, Matką, Babcią, Prababcią i dobrym Przyjacielem.
Na przestrzeni tych 25 lat w diecezji kieleckiej powstało ponad 100 grup Apostolatu Maryjnego. Razem z Moderator Diecezjalną Apostolatu Maryjnego Haliną Pilewską i jej Mężem, śp. Zofia poświęciła bardzo wiele niedziel na zakładanie nowych wspólnot maryjnych.
Dziękujemy Bogu, że obdarował nas tak wzorową uczennicą Maryi!
W okresie 25 lat do wieczności odeszło już ok. 350 osób - Apostołów Maryjnych. Wśród nich znalazła się i śp. Zofia. W pokornej i ufnej modlitwie prosimy dla nich o radość wieczną. Codziennie modlimy się, by te „puste” miejsca Maryja wypełniła nowymi, gorliwymi uczniami.
W uroczystościach pogrzebowych śp. Zofii Orkisz w Bazylice Katedralnej (14.05.2022) i w procesji na cmentarz licznie uczestniczyła najbliższa Rodzina, Bliscy, znajomi, sąsiedzi, Apostolat Maryjny przy Bazylice Katedralnej z ks. Opiekunem Duchowym, Przedstawiciele Apostolatu Maryjnego z kilkunastu parafii kieleckich (poczet sztandarowy Apostolatu Maryjnego). Mszy św. przewodniczył Opiekun Diecezjalny Apostolatu Maryjnego – Stowarzyszenia Cudownego Medalika w asyście kilku kapłanów.
Kwiaty, zapalone znicze, modlitwa, zamówione Msze św. w int. śp. Zofii Orkisz, są dowodem naszej miłości i zobowiązaniem do modlitewnej pamięci.
Niech odpoczywa w pokoju!